Jak wygląda zabieg ? Przejście przedniego dostępu do biodra przebiega 2/3 powyżej krętarza większego i 1/3 poniżej kolca biodrowego na długości 6-8 cm. Po nacięciu skóry i tkanki tłuszczowej lokalizowana jest powięź mięśnia napinacza powięzi szerokiej, która następnie także jest nacinana. Spędzamy zbyt wiele czasu w pozycji siedzącej. Prowadzi to do bólu pleców. Warto wstać,przejść się. Zredukujemy wtedy dolegliwości bólowe kręgosłupa. Lek. Ewa Janus Radiolog , Szczecin. 35 poziom zaufania. Witam, opis stawów biodrowych sugeruje zmiany zwyrodnieniowe w tym stawie. Odbiór gładzi gipsowych wykonywanych na sufitach i ścianach. Nie dopuszczalne jest występowanie na powierzchni gładzi: prześwitów podłoża, plam korozji stali, wyprysków, plam, smug zacieków i spękań. Odchylenie gładzi od płaszczyzny i krawędzi od linii prostej nie powinno być większe niż 2 mm na długości dwumetrowej łaty Ból ma palący charakter 3. Zwyrodnienie stawu biodrowego – objawy pozostałe to 3,5: ostry ból wysiłkowy okolicy stawu biodrowego o dużym natężeniu czasem promieniujący do kolana na przedniej powierzchni uda, ból stawu kolanowego, ograniczenie ruchomości w obrębie stawu biodrowego, trzeszczenia w stawach przy ruchu, wysięk w stawie, Wszystko po to, by prawidłowo funkcjonowały i ze sobą współpracowały, zachowując odpowiedni balans mięśniowy. Taka jest rola tych ćwiczeń. Jak widać, już dwie doby po endoprotezie biodra, pan Jan mógł wykonywać wiele zaleconych mu ćwiczeń. Gdy przyjmował pozycję leżącą, był w stanie unosić całe ciało wraz z miednicą . Jak się robi odlew gipsowy z glinianej rzeźby? Ponieważ wiele osób mnie o to pyta, starałam się tym razem przy odlewie zrobić parę zdjęć (choć przy odlewie cięzko znaleźc na to czas, bo z większością czynnosci trzeba się bardzo spieszyć). - Bez nich ciężko zrozumieć o co chodzi. :) (Są to raczej ogólne informacje, jakby ktoś potrzebował bardziej szczegółowych niech pisze. :)) Przy odlewie polecam dużo pić, bo praca z gipsem bardzo wysusza. Nie polecam odlewów gipsowych nadmiernie dbajacym o urodę ;) : zniszczone włosy i paznokcie oraz wysuszona, podrażniona skóra. 1. Podział a) Rzeźbę dzielimy tak, aby dało się wyciągnąć całą glinę, na kawałki nie za małe i nie za duże, tak żeby dało się je później z powrotem dopasować... To stanie się jaśniejsze w kolejnych etapach. ;) b) Wbijamy blaszki w miejsce podziału. c) Blaszki, smarujemy pastą do podłóg, żeby łatwiej było je później wyciągnąć. Smarujemy też podstawę, oraz wystające elementy konstrukcji, możemy je też zalepić gliną. 2. Zarzucamy pierwszą warstwę gipsu (Robi się to specjalnym sposobem - jeśli ktoś potrzebuje wiedzieć jak postaram się nagrać filmik lub narysować schemat) W przypadku dużych rzeźb, jak ta zaczynamy od dołu, żeby ciężar gipsu nie spowodował rozwalenia się rzeźby. Każdą kolejną warstwę matowimy palcami, tak żeby kolejna warstwa dobrze się do niej przykleiła i za każdym razem czyścimy grzbiet blaszek nożem, żeby się nie zgubiły. 3. Kolejne warstwy gipsu Aż forma będzie miała odpowiednią grubość, tak żeby była dość trwała. 4. Wzmocnienia Z drewna, przyklejamy pakułami lnianymi lub konopnymi. (Pakuły najlepiej przygotować wcześniej, bo w czasie odlewu nie ma na to czasu. Przy odlewie schodzi bardzo duża ilość. Są potrzebne również w kolejnych etapach. Pakuły też przygotowuje się w specjalny sposób i nie jestem w tym dobra, ale mogę opisać teorię, jeśli będzie taka potrzeba) (Tutaj skończył się nam dzień. Może tak to nie wygląda, ale pracowaliśmy w dwójkę od 8 do 21 z jedną jedyną godzinną przerwą obiadową.) 5. Wyciąganie blaszek i rozmontowywanie poszczególnych części formy Warto sobie zrobić znaczniki, żeby było łatwiej dobrze z powrotem dobasować elementy i żeby nie było zbyt wielkich przesunięć. Wystarczy zrobić płytkie nacięcia nożem. 6. Wyciąganie gliny i konstrukcji (Kolejny cały dzień pracy.) 7. Mycie formy Myjemy po to, aby rzeźba nie była brudna z giny. Najlepiej zrobić to od razu, kiedy glina jeszcze nie zaschła. (Razem z pomalowaniem konstukcji, po to aby nie zardzewiała i nie pobrudziła rzeźby, zajęło mi to cały kolejny dzień.) 8. Moczenie formy (Żeby oszczędzić sobie tej niekrótkiej pracy dobrze jest odlewać od razu po wyciągnięciu gliny, ewentualnie po umyciu formy. U nas tak niestety nie wyszło. Za duża rzeźba i nasz pomocnik techniczny nie pracuje na pełen etat, więc trzeba było czekać parę dni.) Formę moczymy tak długo aż woda przestanie wsiąkać. Poznamy to dokładnie obserwując w jaki sposób woda ścieka i czy forma się błyszczy. Robimy to po to, aby rzeźba nie przykleiła się do formy. 9. Smarowanie formy pastą do podłóg Żeby dodatkowo zabezbieczyć odlew przed przyklejeniem się do formy i żeby łatwiej się odkuwało. Trzeba pamiętać o zasmarowaniu brzegów elementów formy. 10. Odlew - pierwsza warstwa gipsu Zachlapujemy wszystkie części formy. Zrobiliśmy cienką warstwą, żeby rzeźba nie była zbyt ciężka. 11. Pakuły - druga warstwa Druga warstwa powstała poprzez nakładanie wcześniej przygotowanych pakuł namoczonych w gipsie - w taki sposób jak rybia łuska, żeby nigdzie nie było dziur. 13. Konstrukcja Z wczesniej pomalowanych prętów karbowanych przyklejonych pakułami. 14. Czyszczenie brzegów 15. Łączenie poszczególnych elementów formy Poprzez posmarowanie brzegów gęstym gipsem oraz przyklejenie od wewnątrz pakułami. Ostatni element trzyma się jedynie na gipsie. Należy uważać, aby dobrze złączyć elemety, aby nie było dużych przesunięć. (Nam się niestety nie udało, powstało jedno dość duże przesunięcie i mam dużo pracy, żeby to wyretuszować.) 16. Odkuwanie Dłutem i młotkiem/"poobijakiem". Należy szczególnie uważać na delikatne elementy. Na razie dla bezpieczeństwa zostawiliśmy nieodkute nogi. Zostaną odkute dopiero, aż muł zostanie przymontowany do podstawy.) 17. Retusz Należy zamaskować łączenia oraz naprawić wszystko co nie wyszło przy odlewie (u mnie: jedno spore przesunięcie i zamazanie się detali). Można też zrobić niewielkie rzeczy, które wcześniej nie zostały zrobione, chociaż w gipsie jest to już cięższe niż w glinie. Retusz warto robić od razu, kiedy gips jest jeszcze miękki. Staw biodrowy jest jednym z największych stawów, znajdujących się w ciele człowieka. Jego kluczową funkcją jest przeniesienie ciężaru ciała z tułowia na kończyny dolne, jak również zapewnienie ich ruchomości. Dolegliwości bólowe stawu biodrowego występują u osób w każdym wieku, jednak najczęściej doskwierają osobom po 60. roku życia. W jaki sposób można sobie z nimi poradzić i kiedy konieczna jest operacja?Czym jest staw biodrowy?Staw biodrowy jest jedną z części ciała, które odpowiadają za utrzymanie go w pozycji pionowej. To właśnie dzięki niemu możemy swobodnie poruszać się na dwóch nogach - wszystko przez to, że posiada on szeroki zakres ruchu i porusza się w trzech płaszczyznach - poprzecznej, strzałkowej i czołowej. Nic dziwnego, że ból biodra przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu i znacząco utrudnia wykonywanie czasem nawet najprostszych czynności. Podobnie jak w przypadku praktycznie każdej dolegliwości, wczesne rozpoznanie przyczyny jej występowania i szybkie wdrożenie leczenia dają nadzieję na szybki powrót do zdrowia, a w tym przypadku, także sprawności fizycznej. Właśnie dlatego tak ważne jest zgłoszenie się do ortopedy jak najszybciej po zaobserwowaniu u siebie jakichkolwiek niepokojących objawów ze strony stawu ze strony biodraBól w okolicy stawu biodrowego może być objawem zapalenia stawu, choroby zwyrodnieniowej, złamania czy nadmiernego przeciążenia. Z powodu tych przypadłości cierpią szczególnie osoby starsze, jednak w grupie ryzyka znajdują się także osoby otyłe oraz aktywne fizycznie, które nie wykonują ćwiczeń prawidłowo lub się ból może promieniować do pośladka, a nawet do kolana. Aby postawić odpowiednią diagnozę, lekarz musi zatem przeprowadzić nie tylko badanie fizykalne, ale też badania obrazowe. Do tych, wykonywanych rutynowo, zaliczamy przede wszystkim RTG i rezonans magnetyczny miednicy, rzadziej tomografię wiedzieć: Ból stawu biodrowego nie zawsze oznacza schorzenie tej okolicy. Może on pojawić się także w przebiegu zmian zwyrodnieniowych kości udowej, nadwyrężenia mięśni i więzadeł, ucisku nerwów obwodowych czy rwy kulszowej. Leczenie stawu biodrowegoTerapia, jaką zaproponuje ortopeda, jest uzależniona od rodzaju oraz stopnia zaawansowania schorzenia. Pacjentom często zaleca się rehabilitację. Na liście często stosowanych zabiegów znajdują się ultradźwiękamikrioterapiapole magnetyczneSpecjaliści zalecają także odpoczynek, odciążenie stawu biodrowego oraz rezygnację z cięższych ćwiczeń fizycznych. Aby uśmierzyć ból, stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe - doustnie w postaci tabletek oraz miejscowo w formie maści i leczenie zachowawcze nie poprawi znacząco stanu pacjenta, wówczas konieczna może okazać się operacja biodra. Najpopularniejszym zabiegiem wykonywanym w tym obrębie jest endoprotezoplastyka stawu biodrowego. Polega on na zastąpieniu objętego procesem chorobowym stawu, specjalnie dobraną dla danego pacjenta - operacja na biodroEndoprotezoplastyka to, innymi słowy, wszczepienie protezy stawu biodrowego. Zabieg przeprowadza się u pacjentów cierpiących z powodu zmian zwyrodnieniowych, które mogą pojawić się wraz z wiekiem, w wyniku przeciążenia stawu, przebytych złamań lub choroby reumatoidalnej. Endoproteza, czyli sztuczny staw, jest dla nich często szansą na uniknięcie trwałego inwalidztwa. O tym, jakiego rodzaju proteza zostanie wszczepiona, decyduje przede wszystkim wiek i stan kości chorego, choć pod uwagę bierze się także ewentualne choroby współistniejące oraz poziom aktywności stawu biodrowego wykonuje się zwykle w znieczuleniu podpajęczynówkowym. Zabieg można przeprowadzić z dwóch różnych dostępów. Po dotarciu do stawu, chirurg odcina zniszczoną głowę kości udowej, po czym w tak przygotowane miejsce wbija lub wkleja trzpień endoprotezy. Kolejny krok to nałożenie na nią głowy endoprotezy. Przed zakończeniem tej operacji na biodro chirurg musi jeszcze usunąć zniszczoną powierzchnię panewki kości biodrowej, aby móc umieścić w niej panewkę sztuczną. Gdy specjalista upewni się, że wszystkie elementy do siebie pasują, zabieg może przejść w fazę końcową, czyli zszycie zrobionych uprzednio po operacji biodra rozpoczyna się już następnego dnia po zabiegu Obejmuje ona ćwiczenia indywidualne z rehabilitantem, który pomaga pacjentowi podczas pierwszej pionizacji, uczy poruszać się o kulach oraz uczy pacjenta jak samodzielnie wykonywać ćwiczenia po operacji biodra. W miarę ustępowania bólu, stają się one coraz bardziej zaawansowane. Nie zmienia to jednak faktu, że w pierwszych tygodniach po zabiegu konieczne jest oszczędzanie stawu biodrowego. Pacjent nie może leżeć na operowanym boku, zakładać nogi na nogę czy wchodzić do wanny. Warto natomiast spacerować, a z czasem także iż endoprotezoplastyka stawu biodrowego uważana jest za bezpieczną procedurą, niesie ona ze sobą ryzyko wystąpienia pewnych powikłań. Zaliczamy do nich przede wszystkim zakrzepicę, zesztywnienie w obrębie stawu czy rozwój infekcji. Przestrzeganie zaleceń lekarskich pozwala zminimalizować ryzyko pojawienia się takich stawu biodrowegoArtroskopia to zabieg, który wykonuje się po rozpoznaniu zespołu trzaskającego biodra, zwanego potocznie biodrem tancerza. Dolegliwości charakterystyczne dla tego schorzenia to wyczuwalne przeskakiwanie i tarcie w okolicy stawu biodrowego, do którego dochodzi podczas wykonywania określonych ruchów - zwykle zgięcia i wiesz, że: Trzaskające biodro to dysfunkcja nie samego stawu biodrowego, a otaczających go tkanek miękkich. Schorzenie spowodowane jest zatem tarciem struktur miękkich o struktury (wziernikowanie) stawu biodrowego to zabieg mniej inwazyjny od klasycznej operacji biodra. Pacjent nie musi pozostawać po niej długo w szpitalu, lepszy jest także efekt kosmetyczny, a to za sprawą możliwości wykonania mniejszego cięcia. Celem zabiegu jest “uwolnienie” mięśnia biodrowo-lędźwiowego, który ociera się o struktury kostne stawu biodrowego. Podczas procedury chirurg robi kilka małych nacięć na skórze, przez które wprowadza do stawu narzędzia i kamerę. Następnie dokonuje się naprawy widocznych uszkodzeń, usuwa niepożądane tkanki i płucze po artroskopii zaczyna się tak szybko, jak po klasycznej operacji biodra. Już w 1-2 dobie po zabiegu pacjent wykonuje ćwiczenia pobudzające przepływ krwi w kończynach oraz delikatne ćwiczenia rozciągające. Po opuszczeniu szpitala konieczne jest rozpoczęcie ćwiczeń, które umożliwią odzyskanie pełnej ruchomości w stawie, zmniejszą ból i odbudują siłę osłabionych każdy zabieg chirurgiczny, tak i artroskopia niesie za sobą możliwość wystąpienia ewentualnych komplikacji np., uszkodzenia nerwów, jednak dochodzi do nich niezwykle ciekawe, artroskopię stawu biodrowego można wykonać również w celach diagnostycznych. Lekarz może wówczas obejrzeć staw od stawu biodrowegoOsteotomia to zabieg polegający na przecięciu kości. Jego celem jest korekcja osi kończyny, poprawa jej kształtu, wydłużenie lub przeniesienie obciążeń w stawie na zdrową okolicę. Metoda ta jest zatem głównie stosowania w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów. Osteotomia jest metodą stosunkowo małoinwazyjną. Jej zastosowanie pozwala uniknąć wszczepienia endoprotezy, co ma znaczenie zwłaszcza dla pacjentów w podeszłym wieku. Po osteotomii pacjenci szybciej bowiem wracają do zdrowia i aktywności po operacji biodra, jaką jest osteotomia, trwa od 6 do 8 tygodni. Ćwiczenia można rozpocząć już na drugi dzień po biodra u starszej osobyZłamania w obrębie stawu biodrowego u osób powyżej 70. roku życia są bardzo niebezpieczne. Śmiertelność po tego typu złamaniu nie leczonym operacyjnie wynosi aż 60%. Mimo to, nie wszyscy pacjenci kwalifikują się do operacji. Jeśli są oni w złym stanie ogólnym, wówczas lekarze nie podejmują przypadku złamania zwykle wszczepia się sztuczny staw biodrowy. Alternatywą dla tego działania jest nastawienie złamania i zespolenie go specjalnym gwoździem śródszpikowym. Warto pamiętać, że im szybciej chory zostanie zoperowany, tym szanse na jego przeżycie i powrót do sprawności są większe. Ważne jest, aby pacjent możliwie jak najszybciej zaczął się ruszać. Oczywiście nie można dopuścić do nadmiernego wysiłku, jednak nie ma wątpliwości co do tego, że wczesne uruchomienie pacjenta jest bardzo do pełnej sprawności po operacji biodra u starszej osoby może trwać nawet kilka miesięcy. W tym czasie należy zgłaszać się na wyznaczone wcześniej kontrole i przestrzegać wszystkich zaleceń lekarskich. FAQ, czyli najczęstsze pytania o operacje i leczenie biodra Jak długo należy uważać po operacji biodra? Podnoszenie ciężkich przedmiotów, wykonywanie gwałtownych ruchów czy wykonywanie ciężkich prac to czynności zabronione przez cały okres rehabilitacji. Ten, zwykle trwa około 3 miesięcy, jednak jest to kwestia indywidualna. Po tym czasie również trzeba o siebie dbać - aby endoproteza mogła służyć pacjentowi jak najdłużej, powinien on pilnować wagi, ograniczyć uprawianie ciężkiego sportu oraz, w miarę możliwości, zapobiegać upadkom. Ile trwa operacja biodra? Endoprotezoplastyka stawu biodrowego trwa zwykle od 1 do 2 godzin. Ostateczny czas zabiegu jest uzależniony przede wszystkim od wyjściowego stanu stawu biodrowego. Ile kosztuje operacja biodra? Cena operacji biodra jest uzależniona przede wszystkim od typu zabiegu. Za endoprotezoplastykę częściową stawu biodrowego zapłacimy minimum 16 tys zł. Endoprotezoplastyka całkowita bezcementowa stawu biodrowego kosztuje natomiast średnio 20 tys. zł. Artroskopia operacyjna stawu biodrowego to w większości przypadków również koszt rzędu kilkunastu tysięcy złotych. Umów wizytę!Jeśli Ty także planujesz operację biodra, nie wahaj się dłużej - skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę spośród 27 klinik w Polsce, wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny do nas: 22 417 40 75 (telefon czynny pon - pt, w godz. 8:00 - 18:00)Źródła: A. Folkman, "Złamanie, potem śmierć. Trzeba chronić seniorów" ( Głos Szczeciński Jon K. Sekiya et. al., red. wyd. pol. T. Gaździk, "Artroskopia stawu biodrowego", Wrocław, 2013, ISBN: 978-83-7609-896-8 S. T. Canale, J. H. Beaty, red. wyd. pol. D. Kusz, "Campbell Ortopedia operacyjna - tom 1", Warszawa, 2015, ISBN: 978-83-64737-30-5 S. W. Cheatham, M. J. Kolber, red. wyd. pol. W. Marczyński, "Postępowanie ortopedyczne w chorobach biodra i miednicy", Wrocław, 2019, ISBN: 978-83-65835-26-0 Odpowiedzi kaśka' odpowiedział(a) o 19:25 palca nie wsadzaja w gips, tylko masz taki metal usztywniajacy... :) blocked odpowiedział(a) o 19:26 no taki jak np. (sorki , ale dziś mam takie skojarzenia) jakbyś ją założył/a na palec tylko grubsza i twardsza ^^mój brat kiedyś miał nina~~~ odpowiedział(a) o 19:28 ja wiem wiem to metalowe to szyna ale słyszałam że gips też jest kaśka' odpowiedział(a) o 22:36 Nie mowiłam o szynie... Mój brat miał złamany, nie wzieli mu w gips, tylko mial taki metal usztywniajacy i to obwiazane bandarzem... I byl sztywny... :) kubahaha odpowiedział(a) o 20:13 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Dysplazja stawu biodrowego (większa lub mniejsza) to dość częsta przypadłość u niemowląt. Rodzi się z nią dużo dzieci. Ze względu na ryzyko dysplazji, każdy niemowlak przechodzi badanie stawów biodrowych tuż po narodzinach, a potem także na wizytach kontrolnych u pediatry, które odbywają się w pierwszym roku życia dziecka. Jeśli lekarza coś zaniepokoi, kieruje dziecko do dalszej diagnostyki. Spis treści: Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – co to jest? Objawy dysplazji stawu biodrowego u niemowląt Jak wygląda dysplazja stawów biodrowych u niemowlaka? Dysplazja stawów biodrowych u niemowląt – leczenie Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt –ćwiczenia Jak dbać o biodra niemowlęcia? Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – co to jest? Wrodzona dysplazja stawów biodrowych to niedorozwój bioderek, a dokładniej jednego z elementu stawów. Staw biodrowy, w uproszczeniu, składa się z dwóch części znajdujących się na miednicy i kości udowej. W miednicy znajduje się zagłębienie, zwane panewką stawową. Z kolei górna część kości udowej zakończona jest tzw. główką kości udowej. W prawidłowo rozwiniętym stawie biodrowym duża część główki tkwi głęboko w panewce. ​Dysplazja stawów biodrowych to nieprawidłowa budowa stawu biodrowego i niewłaściwe położenie w niej główki kości udowej. Dzieje się tak, gdy panewka jest zbyt płytka lub ustawiona pod złym kątem, a staw biodrowy nie może pracować jak należy. Jeżeli niewielka dysplazja nie będzie leczona, staw będzie się coraz bardziej deformować. Niemowlę z dysplazją stawu biodrowego będzie miało coraz większe problemy z odwodzeniem nóżek na boki, a później z chodzeniem i bieganiem. Zbyt płytka panewka stawowa grozi zwichnięciem stawu biodrowego u dziecka, czyli „wyskoczeniem” główki kości udowej z panewki, co nieleczone prowadzi do niepełnosprawności. Problem dysplazji stawów biodrowych u niemowląt dotyczy głównie dzieci płci żeńskiej. Na 10 dziewczynek z dysplazją stawów biodrowych rodzi się tylko jeden chłopiec z tą wadą. Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – stopnie Dysplazja stawów biodrowych może mieć różne nasilenie. Poniżej klasyfikacja dysplazji stawu biodrowego (według Grafa): stopień I – prawidłowy staw biodrowy; stopień II – stawy biodrowe są fizjologicznie niedojrzałe i dysplastyczne, ale nie dochodzi do nieprawidłowego ustawienia głowy kości udowej w panewce; stopień III – stawy biodrowe są dysplastyczne a głowa kości udowej nie jest ustawiona centralnie w panewce; stopień IV – stawy biodrowe są zwichnięte. Zwichnięcie stawu biodrowego u dzieci – co to takiego? O zwichnięciu stawu biodrowego mówimy wtedy, gdy główka kości udowej wysunie się poza panewkę. To poważna dolegliwość. Często wymaga unieruchomienia dziecka na wiele miesięcy w gipsowych spodenkach. Na szczęście zwichnięcie stawu biodrowego dotyczy tylko niewielkiego odsetka niemowląt. Objawy dysplazji stawu biodrowego u niemowląt Dysplazję stawów biodrowych u niemowlęcia można podejrzewać, gdy: dziecko nie jest w stanie odwieść szeroko nóżek (odwiedzenie to odprowadzenie nóg na boki), można wyczuć, że nóżka podczas ruchu przeskakuje w biodrze (słychać wtedy charakterystyczny „klik”). Przy takich objawach możemy z dużą dozą prawdopodobieństwa mówić o dysplazji stawu biodrowego. Niemowlęta, u których podejrzewa się dysplazję, mają wykonywane przesiewowe badanie USG stawów biodrowych (skierowanie wystawia pediatra). Badanie przeprowadza się między 6 a 12 tygodniem życia. To optymalny czas, aby jednoznacznie potwierdzić lub wykluczyć dysplazję i w razie potrzeby zastosować odpowiednie leczenie. Jak wygląda dysplazja stawów biodrowych u niemowlaka? Kiedyś ortopeda oceniał stan bioderek dziecka „na oko”. Lekarz porównywał, czy fałdki na pupie dziecka są symetryczne i czy nóżki dają się szeroko odwodzić. Obecnie w rozpoznaniu tej wady nie bierze się pod uwagę ilości i ułożenia fałdek na pośladkach. Przy podejrzeniu dysplazji (jeśli dziecko ma problem z odwodzeniem nóżek lub słychać przeskakiwanie w stawie) lekarz kieruje dziecko na USG stawów biodrowych. Dzięki temu badaniu można dokładnie obejrzeć, jak wygląda miednica dziecka. Poniżej rysunki pokazujące, jak wygląda dysplazja stawu biodrowego. Na obu rysunkach lewe biodro jest prawidłowe, prawe z dysplazją. Rysunek po lewej stronie pokazuje lekką dysplazję, a po prawej – dużą. Rys.: romaset/Adobe Stock Dysplazja stawów biodrowych u niemowląt – leczenie Jeśli dysplazja jest nieznaczna, lekarze zalecają częste układanie dziecka na brzuszku i zapewnienie swobody ruchów. Jeśli po kilku tygodniach nie ma poprawy, konieczne jest leczenie. Z dysplazją, która wymaga leczenia, rodzi się siedmioro dzieci na 100. Leczenie dysplazji stawów biodrowych u niemowląt może polegać na założeniu specjalnego aparatu (ortezy) ortezy. Decyzję o założeniu aparatu podejmuje lekarz po dokładnym zbadaniu dziecka. Orteza jest potrzebna, gdy: fizjologiczna dysplazja jest bardzo duża, dysplazja stawu biodrowego utrzymuje się długo, dziecko rodzi się ze zwichniętym stawem biodrowym. Aparaty na dysplazję Aparatów (ortez) do leczenia dysplazji jest kilka. Obecnie najbardziej popularne są szelki Pavlika. To specjalna uprząż zakładana na niemowlę. Utrzymuje ona nóżki w ustawieniu, które pozwala na prawidłowe wykształcenie się panewek stawowych i utrzymanie główki kości udowej centralnie w panewce. fot.: Marko/Adobe Stock Innym rozwiązaniem jest tzw. rozwórka Koszli. To specjalnie wyprofilowany pałąk na szelkach, który utrzymuje nóżki dziecka w odwiedzeniu i zgięciu. Zapewnia utrzymanie główki kości udowej w panewce. Po założeniu ortezy konieczne są regularne kontrole u ortopedy. Dziecko zwykle nosi aparat tyle miesięcy, ile ma w momencie założenia (dwumiesięczne niemowlę – dwa miesiące, czteromiesięczne – cztery, itd). To także ze względu na długość leczenia tak ważne jest wczesne wykrycie dysplazji. Rozwórka pozwala na normalne pielęgnowanie dziecka: można wykonywać wszystkie zabiegi higieniczne - przewijać, ubierać dziecko dziecko w aparacie może być noszone na rękach - sadzane na kolanach i szerokim foteliku W przypadkach dużej dysplazji aparatu nie powinno się zdejmować nawet do kąpieli. Gipsowanie (tzw. redukcja zamknięta) Tego sposobu używa się u dzieci, które mają 6 miesięcy lub u niemowląt, u których np. uprząż Pavlika nie była skuteczna. W znieczuleniu ogólnym lekarz umieszcza stawy biodrowe w prawidłowych pozycjach, a następnie stosuje gips, aby utrzymać biodra w prawidłowym ustawieniu. Nóżka lub nóżki pozostają w gipsie co najmniej 12 tygodni. Zabieg operacyjny (tzw. redukcja otwarta) Operacja stawów biodrowych u dziecka jest konieczna wtedy, gdy nie pomogą ortezy i gipsowanie lub gdy dziecko jest duże, a diagnoza pojawiła się późno. Podczas operacji owija się ścięgna wokół bioder i usuwa wszystkie elementy blokujące swobodny ruch stawów. Gdy kości są w prawidłowo ustawione, stabilizuje się to położenie. Czy szerokie pieluchowanie pomoże na dysplazję? Szerokie pieluchowanie (czyli zakładanie na jednorazową pieluszkę dodatkowej pieluchy flanelowej lub tetrowej) zalecano kiedyś wszystkim niemowlętom. Miało ono chronić przed zwichnięciem stawu biodrowego. Dziś wiadomo, że o prawidłowy rozwój dziecięcych bioderek należy dbać inaczej. Podwójne pieluchowanie ogranicza swobodę ruchów dziecka, a to właśnie ruch: fikanie nóżkami, branie stópek do buzi, to najlepsza profilaktyka dysplazji stawów biodrowych. Zmieniło się też zalecenie dotyczące układania dziecka na brzuszku w pozycji żabki (z szeroko odwiedzionymi nóżkami). Według nowych zasad niemowlak powinien leżeć dużo na brzuszku, ale w takiej pozycji, w jakiej mu wygodnie (sztuczne odwodzenie nóżek bardziej szkodzi niż pomaga). Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – ćwiczenia Przy niewielkiej dysplazji u niemowląt nie stosuje się żadnych specjalnych ćwiczeń. Obowiązujące zalecenia dotyczące takich przypadków zakładają poprawę ustawienia główki kości udowej w panewce (np. poprzez zakładanie dziecku szelek, zapewnienie swobody ruchu i czekanie, aż staw się wykształci). Gdy nie ma wadliwego ustawienia główki, a panewka jest płytka, nie ma nawet potrzeby poprawy ustawienia – czeka się i kontroluje, czy panewka się poprawia. Ćwiczenia mogą okazać się pomocne po leczeniu z użyciem gipsu lub po zabiegu operacyjnym. Wtedy najlepiej zgłosić się do fizjoterapeuty, który pokaże, jak pomóc dziecku wrócić do sprawności. Nie należy dziecięcych bioderek ćwiczyć na własną rękę, gdyż można w ten sposób zaszkodzić dziecku! Jak dbać o biodra niemowlęcia? Aby nie zaszkodzić rozwojowi stawu biodrowego u niemowlęcia: Nie prostuj nóżek dziecka – niemowlę trzyma nóżki zgięte, bo w tej pozycji stawy biodrowe są zwarte, a główka kości udowej tkwi dobrze w panewce. Gdyby nóżki dziecka nagle zostały wyprostowane, mogłyby ulec zwichnięciu. Główki kości udowej wypadłyby z panewki. Nie owijaj dziecka za ciasno w rożek lub kocyk – choć niektóre niemowlęta lubią spowijanie, może one źle wpłynąć na rozwój stawów biodrowych. Podczas przewijania nie unoś dziecka, trzymając go za nóżki – najbezpieczniej jest przenosić nóżki i pupę, podkładając dłoń pod kość krzyżową dziecka. Ubieraj niemowlę tak, by mogło swobodnie poruszać nóżkami – najlepiej aby dziecko trzymało nóżki w tzw. pozycji fizjologicznej, czyli w zgięciu i rozłożeniu (odwiedzeniu). Noś starsze dziecko na brzuchu trzymając je „twarzą w twarz” do siebie – tak, aby jego nóżki obejmowały cię w pasie. Zobacz też: Jak podnosić noworodka, aby zapobiegać wadom postawy Jak dbać o kręgosłup dziecka? Pediatra czy lekarz rodzinny? Kogo wybrać dla dziecka Dysplazja stawu biodrowego jest wadą wrodzoną, statystycznie głównie dotyczy ludzi rasy białej. Częściej również dotyka kobiety niż mężczyzn, jest dziedziczna i często towarzyszą jej inne wady rozwojowe. Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt najczęściej ma miejsce w przypadku ciąż bliźniaczych, ponieważ płody mają zwyczajne zbyt mało miejsca w macicy, aby prawidłowo się ułożyć. Może dotyczyć również złego ułożenia w macicy w przypadku ciąży pojedynczej. Dysplazja stawu biodrowego – informacje ogólne i przyczyny Wrodzona dysplazja stawów biodrowych ma miejsce najczęściej w przypadku dziedziczenia wady lub z powodu złego ułożenia płodu. O samej dysplazji bioder mówimy wówczas, gdy w przypadku dzieci dochodzi do ograniczenia odwodzenia kończyn dolnych po okresie noworodkowym lub kość udowa przesuwa nam się poza staw biodrowy jest niestabilne. Rodzice z reguły zauważają, że biodro wyskakuje dziecku ze stawu, przeskakuje w trakcie odwodzenia, robienia tzw. pozycji żabki. Trudno określić u każdego pacjenta co jest bezpośrednią przyczyną, natomiast w przypadku wrodzonej dysplazji stawu biodrowego u dziecka, wyróżnia się najczęściej: złe ułożenie w okresie rozwoju płodowego, działanie hormonu relaksyny, który pojawia się w ciele matki w okolicach trzeciego trymestru ciąży i jest odpowiedzialny za rozluźnienie miednicy, która szykuje się do porodu, wady wrodzone, uszkodzenie stawu podczas pielęgnacji lub zabawy z noworodkiem, wskutek prostowania nóżek. Objawy dysplazji stawu biodrowego Rodzice orientują się, że dziecko może mieć problem z biodrami wówczas, gdy nie może odwodzić nóżek. Trudne dla dziecka, lub wręcz niemożliwe w przypadku dysplazji stawów biodrowych jest osiągnięcie pozycji żabki. Widoczne, a i często słyszalne jest „przeskakiwanie” biodra u dziecka. Z reguły pierwszym badaniem, na którym widać, że niemowlę ma problem z biodrami, jest USG bioderek, które wykonuje się w pierwszych tygodniach życia dziecka. W przypadku wrodzonej dysplazji stawu biodrowego połowa przypadków jest jednak bezobjawowa. Zdarza się widoczna różnica między stawami biodrowymi. To, co istotne w przypadku noworodków to zauważalna wiotkość torebki stawu biodrowego. U większych dzieci dysplazja bioder objawia się widocznym chodem kaczkowatym. Dysplazja stawu biodrowego u dzieci widoczna jest również, gdy dziecku biodro opada na zdrową stronę, podczas gdy ciężar jest na chorej stronie. Dysplazja nie musi być od razu widoczna w okresie noworodkowym, czy niemowlęcym. Problemy z biodrami możemy zaobserwować również, dopiero gdy dziecko jest większe. Diagnoza i leczenie dysplazji stawów Podstawowym badaniem we wczesnym diagnozowaniu dysplazji stawów biodrowym u niemowląt jest wspomniane badanie ultrasonografem. Obecnie wykonuje się je profilaktycznie zaraz po urodzeniu, następne w okresie 4-8 tygodniem życia, jednak zaleca się jego ponowne wykonanie po 4 miesiącu. Jest to metoda bezbolesna i bezinwazyjna, polega na przyłożeniu głowicy ultrasonografu i obserwowaniu jak wygląda rozwój stawu na monitorze. Lekarz może na podstawie przeprowadzonego badania stwierdzić, czy i jaki występuje deficyt w obrębie kości, oraz czy położenie stawu względem panewki jest prawidłowe. Dzięki badaniu kontrolnemu możemy ocenić ryzyko i zaplanować dalsze leczenie. Jeżeli lekarz podczas badania między 4 a 8 tygodniem stwierdzi nieprawidłowości, wówczas po 6 tygodniach zostanie zlecona kontrola. Jeżeli w dalszym ciągu biodro nie będzie prawidłowo osadzone w panewce, profilaktycznie zleca się noszenie specjalnych szelek i kontrolę po 6 tygodniach. Jeżeli jednak na tym badaniu lekarz stwierdzi, że to dysplazja stawu biodrowego, leczenie, które zaleci, będzie w pierwszej kolejności miało charakter zachowawczy. Najczęściej jest to: poduszka Frejki, uprząż Pavlika, szyna Koszli. W przypadku tych narzędzi mówi o leczeniu dzieci do 6 miesiąca życia. Wspomniane przyrządy to aparaty odwodzące, lekarz poinstruuje również jakie ćwiczenia z dzieckiem wykonywać oraz w jaki sposób, by nie skrzywdzić dziecka. Dysplazja stawu biodrowego, stopnie wady, które wyróżniamy, są trzy. W zależności od tego jak bardzo biodro jest krzywe i nie osadzone, lekarz określa jaki stopień przyznać. Od tego zależy dalsze leczenie. Leczenie dysplazji biodra u dzieci i dorosłych Wcześnie wykryta dysplazja stawu biodrowego u niemowląt daje dobre rokowania. Dysplazja stawu biodrowego u dorosłych oraz starszych dzieci, często jest przypadkiem cięższym. U dzieci od 6 do 18 miesiąca życia stosuje się leczenie wyciągowe, stosuje się je również, jeżeli wcześniejsze metody nie pomogły. Zakłada się na dziecko specjalny gips biodrowo-udowy na okres około 6 tygodni, następnie zmienia się go na ćwiczebny. Chodzi o to, aby systematycznie zwiększać zakres odgięcia biodra. W skrajnych przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne. Jeżeli jednak dziecko ukończyło 18 miesiąc życia, wówczas pozostaje jedynie operacja. Dysplazja stawów biodrowych wiąże się z tzw. przeszkodami repozycyjnymi, które uniemożliwiają prawidłowe osadzenie się stawu i ułożenia bioder. Usuwa się je więc u dziecka pod narkozą. Odtwarza się jednocześnie kształt panewki oraz fragmentu kości udowej. Podobnie jest u osób dorosłych. Dysplazja stawów biodrowych rehabilitacja i profilaktyka Odpowiednie ćwiczenia na odwodzenie, prawidłowe zachowanie podczas pielęgnacji dziecka, czy zwracanie uwagi na odpowiednie ułożenie bioder u niemowląt, mogą znacząco pomóc w leczeniu dysplazji bioder. Warto nie robić tego na własną rękę, a skorzystać z pomocy fizjoterapeuty, zbyt szybkie, niewłaściwe, czy nerwowe ruchy mogą pogłębić problem lub doprowadzić do zwichnięcia. Popularną metodą ciągle jest związywanie pieluchy tetrowej dziecku tak, by wymusić pozycję żabki. Która do 3 miesiąca życia dziecka jest prawidłowa i pozwala na zdrowe osadzenie się biodra. Dysplazja stawu biodrowego nieleczona może prowadzić do trwałego kalectwa, dlatego tak ważne są badania profilaktyczne, czyli wspomniane USG bioder, zwłaszcza jeżeli dziecko było ułożone nieprawidłowo lub jego rodzic również obciążony jest tą wadą. Lek. Michał Dąbrowski

jak wygląda gips biodrowy